คุณสามารถเห็นใบหน้าของสิงโตในคณะละครสัตว์นี้สว่างขึ้นทันทีที่เขารู้ว่าเขาเป็นอิสระแมวตัวใหญ่ตัวนี้ชื่อวิล ได้รับการปล่อยตัวจากกรงเล็กๆ ที่เขาอาศัยอยู่มาเป็นเวลา 13 ปีแล้ว เมื่อเขาก้เข้าไปในรั้วหญ้าที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า Rancho do Gnomos ของบราซิล เขาก็เตะฝุ่นผงขึ้นมา หมอบลงบนพื้นแล้วกลิ้งไปมาบนพื้นหญ้าเจ้าหน้าที่ของสถานรักษาพันธุ์เชื่อว่านี่เป็นครั้งแรกที่สิงโตสัมผัสหญ้าใต้อุ้งเท้าของเขาช้าง-แม่-ลูก-เรอูนียง-ENPark
หลังจากห่างหายไปหลายปี มาดูแม่ช้างตัวนี้
ได้กลับมาพบกับลูกของมันอีกครั้งวิดีโอการเปิดตัวของ Will ถูกถ่ายในปี 2549 แต่ศูนย์อนุรักษ์เพิ่งเผยแพร่บน Facebook ในสัปดาห์นี้มาร์โก ปอมเปโอ ผู้ก่อตั้งสถานที่ศักดิ์สิทธิ์กล่าวว่าวิลล์เสียชีวิตจากสาเหตุตามธรรมชาติในปี 2554 แต่เขามีอิสรภาพอันยิ่งใหญ่เป็นเวลาห้าปี ร่วมกับสิงโตตัวอื่นๆ หลังจากที่เขามาถึง แรน โก โด โนมอส“เขาชอบนอนบนพื้นหญ้าและมองดูท้องฟ้า” ปอมเปโอบอกกับThe Dodo
เขาเป็นสิงโตที่มีความสุขมาก
ลูกชายวัย 24 ปีของผู้อพยพชาวเกาหลีไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับความไม่มั่นคงด้านอาหาร“ตั้งแต่อายุยังน้อย เราเคลื่อนไหวไปมามากมาย บางครั้งก็เป็นเรื่องยากที่จะได้อาหาร” เขา กล่าวกับซีเอ็นเอ็นดูเหมือนว่านิวยอร์กเป็นเพียงจุดแรกเท่านั้น Lee ยืนยันว่าโครงการกำลังส่งไปยังเมืองอื่นๆ อีก 6 เมืองทั่ว
สหรัฐอเมริกา ขณะนี้แอปกำลังทำงานอยู่
ซึ่งอาจช่วยส่งอาหารบริจาคได้เหมือนอย่างที่ Uber ทำเพื่อการจัดส่งแบบ “คน”สำหรับงานของเขา Robert Lee เมื่อสัปดาห์ที่แล้วได้รับเลือกให้เป็น CNN Heroก็เดินกลับเข้าไปในออฟฟิศ เราทำงานเอกสารอะไรก็ตามที่ยังค้างคาอยู่ และฉันก็สาบานกับกองทัพอากาศสหรัฐฯ อย่างเป็นทางการพร้อมกับชายหนุ่มห้าคน (เป็นพิธีเล็กๆ ที่เรามีเพียง 6 คนเท่านั้นเพราะมีคนไม่มากที่ออกจากการฝึกขั้นพื้นฐานหลังคริสต์มาส)
ฉันเก็บข้าวของและขึ้นรถเพื่อรอรับชีวิตใหม่
ขณะที่เราหกคนนั่งบนรถโค้ชขนาดใหญ่พิเศษซึ่งจะไปฝากเราที่สนามบิน ฉันยังคงดิ้นรนกับการร้องไห้ คนอื่นๆ สังเกตและไม่ได้ถามว่าทำไม… ซึ่งดีเพราะฉันไม่รู้จะตอบพวกเขาอย่างไร ผู้ชายคนหนึ่งพูดง่ายๆ ว่า “ไม่เป็นไร แค่หกสัปดาห์ (การฝึกขั้นพื้นฐาน) ไม่ต้องกลัว” ฉันบอกเขาว่าฉันไม่กลัว ฉันไม่ได้บอกเขาว่าฉันเสียใจเพราะฉันอยู่คนเดียว ดูเหมือนไม่มีใครสนใจฉัน และฉันคร่ำครวญกับการสูญเสียชีวิตที่ไม่เคยมีมาก่อน…
เมื่อเวลาผ่านไป กลิ่นปากของฉันก็ลดลง
เราหกคนพูดคุยกันเล็กน้อยจนกระทั่งมีแผนจะไปแล็คแลนด์ ฐานทัพอากาศในซานอันโตนิโอ รัฐเท็กซัส ตกรางจากพายุหิมะขนาดใหญ่ในรัฐมิสซูรี และเราต้องเริ่มคุยกันมากขึ้น เพื่อที่เราจะได้ทราบว่าเราควรจะทำอะไรตั้งแต่เที่ยวบินของเรา ถูกยกเลิก
ถนนนำไปสู่เสมอขณะที่เราคิดออก
เราหกคนก็สนุกกับการเดินไปรอบๆ สนามบิน พูดคุยและหัวเราะว่ามันตลกแค่ไหนที่เราต้องไปฝึกขั้นพื้นฐานสาย ฉันหมายถึง การเริ่มต้นของการทดสอบทั้งหมดน่าจะน่ากลัวทีเดียว เมื่อคุณมาถึงกลางดึกพร้อมกับเสียงตะโกนและวัฒนธรรมที่ตกตะลึง และสิ่งที่ไม่…. และเรากำลังจะไปสายโดยไม่ตั้งใจ
Credit : ตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ / สล็อตเครดิตฟรี
